Temat zmiany rezydencji podatkowej jest istotny w kontekście wprowadzania standardów opodatkowania dochodów osiąganych poza granicami kraju rezydencji za pośrednictwem tzw. zagranicznych spółek kontrolowanych (tzw. przepisy CFC), a także akcesoryjnych do nich systemów powszechnej wymiany informacji o osobach i ich majątku na terytorium Unii Europejskich i krajów zrzeszonych w ramach Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (tzw. CRS – globalny standard wymiany informacji o rachunkach bankowych).
Zmiana rezydencji podatkowej
Co do zasady, rezydentów polskich obowiązuje zasada nieograniczonego obowiązku podatkowego. Rozwiązaniem, które pomaga uchronić się przed tym obowiązkiem jest pozbycie się polskiej rezydencji podatkowej. Z racji tego, że rozliczamy się na co dzień według właściwości miejscowej organu podatkowego według naszego miejsca zamieszkania, to żeby rozpocząć zmianę tego stanu i w konsekwencji utracić rezydencję podatkową należy zacząć od fizycznej zmiany tego miejsca rozumianego zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego, tj. miejscowości, w której dana osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. Uznanie określonej miejscowości za miejsce zamieszkania osoby fizycznej w tym rozumieniu wymaga takiego przebywania, które ma cechy posiadania przez daną osobę w określonej miejscowości głównego ośrodka swoich osobistych i majątkowych interesów. Ocena, czy określona osoba fizyczna wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości powinna być dokonana z perspektywy tzw. przeciętnego obserwatora, tzn. powinna być widoczna „gołym okiem”. Do kryterium owego głównego ośrodka osobistych i majątkowych interesów odnoszą się właśnie ustawy podatkowe oraz Modelowa Konwencja OECD.
O rezydencję podatkową na Malcie mogą ubiegać się obywatele Unii Europejskiej i Szwajcarii oraz mieszkańcy Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Jeśli nie mają stałego miejsca zamieszkania na Malcie, muszą spełnić następujące warunki:
- Zakupić nieruchomość na terytorium Malty lub wynająć nieruchomość o rocznej wartości 9 600 EUR.
- Wykupić lokalne ubezpieczenie zdrowotne (ok. 300 EUR rocznie).
- Wyrazić zamiar przebywania na terytorium Malty co najmniej 183 dni w roku.
Uzyskanie statusu rezydenta podatkowego na Malcie wiąże się ponadto z dwukrotnym wyjazdem na Maltę:
- pierwszy raz w chwili złożenia wniosku,
- drugi raz po 5-6 tygodniach w celu odbioru dokumentu poświadczającego uzyskanie rezydencji.
Cały proces uzyskania statusu rezydenta podatkowego na Malcie realizowany jest w asyście dedykowanego prawnika oraz pracownika oddziału Kancelarii na Malcie.
Dowiedz się jak uzyskać rezydencję podatkową Republiki Malty? »
Utrata polskiej rezydencji podatkowej
Aby „zgubić” polską rezydencję podatkową, należy rozpoznać i ograniczyć do minimum, zlikwidować lub przenieść elementy definiujące centrum interesów osobistych i gospodarczych, które zlokalizowane są w Polsce. Elementy te to przede wszystkim majątek (nieruchomości, ruchomości, konta bankowe i środki na nich zgromadzone) i powiązania (przynależność do organizacji, fakt bycia zarejestrowanym w systemie opieki zdrowotnej). Jednocześnie należy zwiększyć do maksimum obecność wymienionych składników w kraju, którego certyfikat rezydencji chcemy uzyskać.
Konieczność przebywania (w zasadzie w rozumieniu pobytu zgodnie z owym centrum interesów życiowych i gospodarczych, ale nie wynika to bezpośrednio z przytoczonych zasad) poza terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, czyli kalendarzowym. Po czwarte, dana osoba musi uzyskać certyfikat rezydencji danego państwa, w którym będzie rozliczała się z podatków. Przy jego wydaniu organ zagraniczny dokona weryfikacji, czy dana osoba faktycznie nabyła rezydencję danego państwa poprzez sprawdzenie, czy podatnik tu pracuje, jest sam, czy z rodziną, gdzie mieszka, itp.
Dowiedz się jak utracić polską rezydencję podatkową? »
Inne usługi Kancelarii Prawnej Skarbiec