Zmiana rezydencji podatkowej w toku roku podatkowego – łamana rezydencja podatkowa

Zmiana rezydencji podatkowej w toku roku podatkowego – łamana rezydencja podatkowa

2025-08-27

 

Polskie prawo podatkowe w art. 3 ust. 1a ustawy o PIT zawiera kategoryczną normę: osoba przebywająca na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym jest rezydentem podatkowym. Z drugiej strony, praktyka podatkowa i orzecznictwo od lat uznają możliwość zmiany rezydencji w trakcie roku – tzw. łamaną rezydencję podatkową.

 

Jak pogodzić te ww. dwie pozornie wykluczające się koncepcje? Odpowiedź tkwi w głębszej analizie struktury normatywnej, hierarchii kryteriów oraz teleologii przepisów o rezydencji podatkowej.

 

I. Podstawy normatywne rezydencji podatkowej

Konstrukcja art. 3 ust. 1a ustawy o PIT

Przepis stanowi, że za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski uważa się osobę fizyczną, która:

  1. posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), lub
  2. przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Kluczowe znaczenie ma spójnik „lub” – tworzy on dwie autonomiczne, równoważne i rozłączne przesłanki. To nie jest konstrukcja kumulatywna ale alternatywa rozłączna, gdzie każda przesłanka może działać niezależnie.

Nieograniczony obowiązek podatkowy – skutek, nie przyczyna

Art. 3 ust. 1 ustawy o PIT określa, że osoby mające miejsce zamieszkania w Polsce podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). To skutek posiadania rezydencji, nie dodatkowe kryterium jej nabycia.

Ministerstwo Finansów w objaśnieniach podatkowych z 2021 roku wyjaśnia: nieograniczony obowiązek podatkowy oznacza, że osoba fizyczna będąca polskim rezydentem podatkowym podlega w Polsce opodatkowaniu od całości osiąganych dochodów, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

 

II. Zmiana rezydencji podatkowej – podstawy teoretyczne

Dopuszczalność zmiany w trakcie roku

Objaśnienia podatkowe Ministerstwa Finansów z 2021 roku wprost uznają, że zmiana rezydencji podatkowej może nastąpić w trakcie roku podatkowego. W takim przypadku osoba fizyczna podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu za okres, w którym była polskim rezydentem podatkowym.

Interpretacja Dyrektora KIS z 4 lutego 2025 roku (sygn. 0114-KDIP3-2.4011.944.2024.2.JM) idzie jeszcze dalej, uznając za prawidłowe stanowisko podatnika: „Fakt dopuszczalności łamanej rezydencji podatkowej jest niesporny”.

Prospektywne działanie zmiany

Kluczowe dla zrozumienia mechanizmu łamanej rezydencji jest prospektywne, a nie retroaktywne działanie zmiany statusu. Interpretacja KIS z 2025 roku precyzuje: „Od dnia przyjazdu do Polski podatnik staje się polskim rezydentem podatkowym.”

Nie ma więc mowy o wstecznym działaniu na cały rok podatkowy. Zmiana działa od momentu rzeczywistego przeniesienia ośrodka interesów życiowych lub przekroczenia progu 183 dni.

 

III. Łamana rezydencja podatkowa – mechanizm prawny

Definicja i istota zjawiska

Łamana rezydencja podatkowa (split tax residency) występuje, gdy osoba fizyczna w ciągu jednego roku podatkowego zmienia swoją rezydencję podatkową. Przez część roku jest rezydentem jednego państwa, przez pozostałą część – innego.

W polskim systemie prawnym oznacza to:

  • Do momentu zmiany: nieograniczony obowiązek podatkowy w kraju rezydencji
  • Po zmianie: ograniczony obowiązek podatkowy (tylko od źródeł polskich) lub nieograniczony (jeśli Polska staje się krajem rezydencji)

 

Praktyczne scenariusze łamanej rezydencji

Scenariusz 1: Wyjazd z Polski

  • Styczeń-sierpień: praca i życie w Polsce (rezydent)
  • Wrzesień: przeprowadzka całej rodziny do Niemiec
  • Wrzesień-grudzień: centrum życia w Niemczech (nierezydent dla Polski)
  • Rezultat: łamana rezydencja 8/4 miesiące

Scenariusz 2: Przyjazd do Polski

  • Styczeń-maj: życie i praca w Hiszpanii
  • Czerwiec: przeniesienie centrum interesów do Polski
  • Czerwiec-grudzień: rezydencja polska
  • Rezultat: od czerwca nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce

 

Dokumentowanie łamanej rezydencji

Ze względu na możliwość powstania sporów z fiskusem warto jest dokonywać precyzyjnego udokumentowania momentu zmiany:

  1. Certyfikat rezydencji podatkowej z nowego kraju
  2. Dowody przeniesienia ośrodka interesów (umowy najmu, przeprowadzka rodziny)
  3. Aktualizacja danych meldunkowych i adresowych
  4. Dokumenty potwierdzające zmianę (bilety, faktury przeprowadzkowe)

 

IV. Hierarchia kryteriów – klucz do rozwiązania paradoksu

Dlaczego ośrodek interesów życiowych przeważa nad kryterium 183 dni?

Odpowiedź tkwi w hierarchicznej strukturze kryteriów wypracowanej przez orzecznictwo i potwierdzonej w objaśnieniach podatkowych.

  1. Pierwszeństwo kryterium jakościowego nad ilościowym

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku II FSK 2653/16 stwierdził: „Przy ocenie, gdzie znajduje się ośrodek interesów życiowych podatnika, należy wziąć pod uwagę wszystkie powiązania osobiste i gospodarcze, a nie tylko długość pobytu”.

Ratio legis: Ustawodawca celowo umieścił kryterium ośrodka interesów jako pierwsze, nadając mu prymat interpretacyjny. Kryterium 183 dni ma charakter pomocniczy – stosuje się je, gdy nie można jednoznacznie określić ośrodka interesów.

  1. Teleologiczna wykładnia przepisu

Celem przepisów o rezydencji jest przypisanie osoby do systemu podatkowego państwa, z którym jest rzeczywiście związana. Mechaniczne liczenie dni może prowadzić do absurdalnych rezultatów sprzecznych z ekonomiczną rzeczywistością.

Przykład z orzecznictwa: WSA w Krakowie (I SA/Kr 579/23) – artysta przebywający ponad 183 dni w USA pozostał polskim rezydentem ze względu na:

  • Pracownię malarską w Polsce
  • Rodzinę mieszkającą w Polsce
  • Majątek i działalność społeczną w Polsce
  • Jedynie tymczasowy charakter pobytu w USA
  1. Funkcjonalna interpretacja spójnika „lub”

Spójnik „lub” w art. 3 ust. 1a nie tworzy równorzędnych kryteriów, lecz hierarchię:

  • Kryterium podstawowe: ośrodek interesów życiowych (test jakościowy)
  • Kryterium subsydiarne: 183 dni (test ilościowy, gdy brak jednoznacznego ośrodka)

 

Mechanizm przełamywania automatyzmu 183 dni

Etap 1: Ustalenie faktycznego centrum interesów

Organy podatkowe stosują test wieloczynnikowy:

Centrum interesów osobistych (najważniejsze):

  • Miejsce przebywania rodziny (małżonek, małoletnie dzieci)
  • Ognisko domowe (mieszkanie dostępne na stałe)
  • Więzi społeczne i kulturalne
  • Członkostwo w organizacjach

Centrum interesów gospodarczych:

  • Miejsce głównego źródła dochodów
  • Lokalizacja majątku
  • Centrum zarządzania biznesem
  • Rachunki bankowe i inwestycje

Etap 2: Weryfikacja dominacji ośrodka

Jeśli centrum interesów jest jednoznaczne i dominujące, przekroczenie 183 dni w innym kraju nie zmienia rezydencji. Objaśnienia MF: W przypadku gdy podatnik posiada ośrodek interesów życiowych w Polsce, będzie polskim rezydentem podatkowym nawet jeśli przebywa za granicą dłużej niż 183 dni.

Etap 3: Zastosowanie kryterium czasowego

Dopiero gdy nie można jednoznacznie określić ośrodka interesów (np. równorzędne powiązania z dwoma krajami), stosuje się kryterium 183 dni jako rozstrzygające.

 

V. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania – dodatkowy mechanizm przełamywania

Reguły tie-breaker jako nadrzędny mechanizm

Umowy międzynarodowe wprowadzają własną hierarchię kryteriów (art. 4 Modelowej Konwencji OECD):

  1. Stałe miejsce zamieszkania – gdzie osoba ma dom stale do dyspozycji
  2. Ośrodek interesów życiowych – ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze
  3. Miejsce zwykłego przebywania – gdzie zazwyczaj przebywa
  4. Obywatelstwo
  5. Porozumienie między państwami

Kluczowa zasada: Umowy międzynarodowe mają pierwszeństwo przed prawem krajowym (art. 91 Konstytucji RP).

Praktyczne zastosowanie – przypadek Pani Renaty

Przykład z objaśnień MF ilustruje mechanizm:

  • 8 miesięcy pracy w Hiszpanii (przekroczenie 183 dni)
  • Hiszpania uznaje ją za rezydenta według prawa krajowego
  • Procedura tie-breaker: rodzina w Polsce = ośrodek interesów osobistych
  • Rezultat: Polska rezydencja mimo 240 dni w Hiszpanii

 

VI. Logiczna konstrukcja rozwiązania paradoksu

Synteza – dlaczego nie ma sprzeczności?

Paradoks między automatyzmem 183 dni a łamaną rezydencją jest pozorny. Rozwiązanie opiera się na trzech filarach:

  1. Różne momenty temporalne
  • Kryterium 183 dni: działa prospektywnie od momentu przekroczenia progu
  • Ośrodek interesów: może zmienić się w dowolnym momencie roku
  • Skutek: możliwa zmiana rezydencji w trakcie roku (łamana rezydencja)
  1. Hierarchia norm
  • Poziom 1: Umowy międzynarodowe (pierwszeństwo konstytucyjne)
  • Poziom 2: Kryterium ośrodka interesów (test jakościowy)
  • Poziom 3: Kryterium 183 dni (test pomocniczy)
  1. Teleologia przepisu

Cel przepisów o rezydencji to przypisanie osoby do właściwego systemu podatkowego na podstawie rzeczywistych powiązań, nie mechaniczne liczenie dni.

Algorytm decyzyjny organów podatkowych

  1. Czy istnieje umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania?

TAK → Zastosuj procedurę tie-breaker

NIE → Przejdź do punktu 2

 

  1. Czy można jednoznacznie określić ośrodek interesów życiowych?

TAK → Rezydencja według ośrodka interesów (niezależnie od liczby dni)

NIE → Przejdź do punktu 3

 

  1. Czy osoba przebywa w Polsce > 183 dni?

TAK → Rezydencja polska od dnia przekroczenia progu

NIE → Brak polskiej rezydencji

 

  1. Czy nastąpiła zmiana ośrodka interesów w trakcie roku?

TAK → Łamana rezydencja od daty zmiany

NIE → Rezydencja podatkowa przez cały rok według ustalonego kryterium